Who doesn't love Indonesia?!

Joehoe, verslag vanuit Indonesie!
We waren de vorige keer geeindigd bij het heerlije duiken bij de Similan Islands, bij Phuket-town. Hierna hebben we een treintje naar Hat Yai gepakt, wat vlakbij de grens van Maleisie ligt. Hier 2 nachtjes gebleven om nog wat laatste Thailand-shopping te doen en een taartje op Geer's verjaardag te eten! Geen boeiende stad, maar wel een makkelijke stad om random rond te lopen en je een dag te vermaken. De trein de grens over, naar Butterworth, ging heerlijk. Een maal moesten we natuurlijk uitstappen voor paspoortcontrole en een visa te krijgen (een heerlijk lelijke, nieuwe stempel), maar dit ging snel en vlekkeloos.

In Butterworth, Maleisie, aangekomen gingen we al snel naar Georgetown, de grote stad op het nabijgelegen eiland Penang. Dit viel wel een beetje tegen; veel te groot en niet heel veel te zien. Daarbij bleek opeens geen enkele veerboot meer naar sumatra te gaan, zoals wij wilden, dus moesten we vliegen voor 40 euro.. Richting het vliegveld kwamen we nog wel langs de Snake Temple, waar we even gingen kijken. Dit was op zich wel vet, ze hadden echt veel en ontzettend grote slangen (wat voelen die beesten raar! bij hen zit de huid nog losser vd botten dan bij ons!), maar we hadden het gevoel dat ze drugs waren gevoerd, dus zijn we snel weggegaan en gaan vliegen.

In Medan aangekomen wisten we gelukkig al dat we hier snel wat moesten regelen en weg moeten van Thomas, dus dit deden we dan ook. Wel ontmoeten we Manon nog, die ging uiteindelijk de volgende dag met ons mee naar Bukit Lawang. Oh Bukit Lawang! Wat was het daar leuk joh! En die mooie Oerang Utans (lettrlijk:junglemensen)! We hebben een dag door de jungle getrokken en wel 7 van die mooie beesten gezien EN nog 2 baby's! Ook nog Gibbons en andere lieve beessies (exclusief de doodenge, veel te grote mieren!) Verder nog naar een Bat Cave geweest, in de stank van mijn nieuwe favo beesten, oh wat heb ik al een mooie verzameling van al die beesten in tempels en grotten haha! Verder elke avond live muziek vn onze nieuwe vrienden en lekker meebleren! Ze hadden ook hun eigen Junglesong op de melodie van jingle bells:

Jungle trek, jungle trek, in Bukit Lawang. See the monkey, see the bird, see Oerang Utan. En dan een heel lied vol.

Hierna een paar dagen bij het kratermeer Toba gezeten, wat erg mooi en even heerlijk rustig was. Vlak voor de boot naar het eiland in het meer, waar we overnacht hebben, zat alleen een ontzettend zielig katje. Hij was misschien 3 weken oud, er werd me verteld dat ie geen moeder had, had ontstoken oogjes, was ontzettend dun en zat onwijs hard te miauwen. Nijhuis aan het huilen of course....

Hierna zijn we maar weer gaan vliegen, van Medan naar Jakarta. We wilden eigenlijk Sumatra ook doorreizen, maar hadden ons een beetje verkeken op de grootte van ht eiland (2000 km lang) en aangezien de wegen niet echt top zijn en er geen treinen rijden, zou dit niet te doen zijn. Daarbij hebben we een maand voor Indonesie, geen jaar jammer genoeg.. Jakarta werd ons al afgeraden, maar we moesten er toch langs dus wij wat rondkijken, maar het werd niks.. Daarbij was de stad te groot en vond mijn lieve mama de criminaliteit niet zo leuk. Dus op naar het treinstation. We wilden naar Pedangan of zoiets, maar dan konden we pas om 4u 's middags vertrekken, dus kozen we de trein die over een kwartier zou gaan. Deze ging toevallig naar Cirebon, wat niemand kende, maar het lag nog wel een beetje op de route.

In Cirebon kwamen er meteen wat mensen naar ons toe, die ons naar een hotel brachten en waarmee we nummers uitwisselden. De volgende dag wilden we ontbijt gaan halen, maar toen we langs een school liepen kwamen ze allemaal achter ons aan rennen om te kletsen en fotograferen. Een meisje, Leni, was op slag verliefd op ons en we moesten met dr mee naar haar huis. Onderweg moesten we ontbijten bij KFC (kan ik niemand aanraden om daar te ontbijten..). Ze woonde in een grote wijk waar veel te veel arme mensen woonden en het stonk. Ze liet ons de hele stad zien en kwam ons de volgende dag nog een knuffelbeer geven, omdat wij haar een armbadnje hadden gegeven en ze ons zooo lief vond. Daarna hebben we gegeten met de mensen die we de dag ervoorhadden ontmoet, Emma, Nadiya en hun nichtjes Rahma en Afra.
De laatsten nodigden ons voor de volgende dag uit voor een bruiloft, wat echt ontzettend tof was om mee te maken. Het was in Javaanse stijl, niet erg islamitisch, maar veel versiersels en het bruidspaar moest maar steeds op de foto met iedereen. Het was klein, maar zo'n 1000 mensen. Uh.. Normaal gesproken kwamen er zo'n 2500 mensen, niet met Nederland te vergelijken haha!

Jammer genoeg gebeurde er wat heel naars toen wij net weg waren: de familie van de bruidegom jatte geld uit de bruidspot, waarna de vader van de bruid flauw viel. Gelukkig liep het goed af, maar de huwelijksreis is nog wel uitgesteld..

Daarna door naar het langverwachte Yogyakarta, waar we allebei, vooral ik, echt iets te ziek werden. Na wat daagjes rustig doen, konden we weer een keer rondlopen, naar het Ramajana ballet, uitgaan en ook dingen gaan bezoeken. Eerst naar de Borobudur, die echt onwijs gaaf was, maar nog lang nit Angkor Wat (die hadden we echt op het eind moeten doen..). Wel mooi tijdens de zonsopgang en met de ochtenddauw tussen alle details (en intervieuws van engelslerende indonesiers) door. Hierna naar het Prambanancomplex. Hinduistische tempels blijven ons favoriet, aangezien deze ook weer belachelijk mooi was! Het leukste vond ik de enthousiaste koppen boven de ingangen van de torens, maar de torens zelf waren ook zo onwijs mooi en groot!

Het Kraton paleis viel ons erg tegen, maar blijkbaar hebben we het mooiste deel gemist, omdat we te laat waren. Hierna gingen we naar een plek waar ze ontzettend mooie Buffalo Leather Puppets maken, het belangrijkste voor de javanen, nog boven hun religie. Hier hebben we allebei iets veel te duurs ingeslagen(verder zeg ik nog niks)! Toen we naar het Waterpalace liepen, wat van de vrouwen van sultan 1 en 2 was, kwamen we de Indonesische David tegen, die ons voor de lol even rond ging leiden door zijn wijk. Hij legde alles uit en liet ons ook de Underground Mosque en de zwembaden van dezelfde sultans zien. Bij deze zwembaden had de sultan met zijn ene speciale vrouw een eigen zwembad, afgezonderd van de rest. De andere 3 of 4 vrouwen van de sultan moesten namelijk in hun eigen bad met de kinderen zitten.

Gister ben ik nog uit geweest met onze Indonesische Yogya vrienden en An is gaan slapen. Hierna hebben we afscheid genomen en nu zijn we onderweg naar de Karimanjawa eilanden (wat vriend Luppa paradijs noemde en beter vond dan de Gili eilanden, die ondertussen te touristisch zijn). Als je niet al te jaloers wil worden moet je een kijkje nemen op google en anders zal ik als ik jou was mij maar nooit meer aan kijken, want er staat ons zo iets goddelijks te wachten.. Dus tot snel!