Terima Kasih Indonesie &Maleisie/Thanks Singapore!

Daar ben ik weer en misschien wel voor het laatst, want aanstaande zaterdag is mevrouw thuis! Vandaar nog maar een verslag van de laatste tijd, toch?

Ik was gebleven op Java, het moment dat we naar de Karimunjawa eilanden zouden vertrekken. De reis ernaartoe was veel te lang (de boot deed 6 uur over 80 km), maar sowieso alles waard! Wat een mooie eilanden! Zo natuurlijk nog en totaal niet toerist-gericht! Er was 1 iemand die Engels kon en die moest de hele tijd opgehaald worden als wij weer wat wilden regelen. Gelukkig had onze vriend Luppa al flink wat geregeld vanuit Yogyakarta. De eerste avond moesten we bij iemand thuis slapen, omdat het een lang vrij weekend was voor de Javanen en dus alles vol zat. Gelukkig vonden we de lieve Jamal en mochten we bij hem slapen. Lekker gegeten in het enige restaurant op de eilandengroep. De volgende dag hebben we wat rondgelopen op het grootste eiland en in de zon gelegen. Dag 2 en alweer de laatste hebben we de mooiste eilanden bezocht met een bootje en met (schrik niet) haaien gezwommen! Het waren natuurlijk gevangen haaien en niet de allergrootste en/of vleesetenden, maar ze waren eng zat! Grappig genoeg zat er een Titan Triggerfish bij het basin in en daar waren we banger voor, omdat we met het duiken van Anita hadden geleerd dat die zomaar kunnen aanvallen. Dus in een ander basin en volle aandacht voor de mooie haaien!

Na 2 dagen reizen (en een nacht van 15 euro pp, omdat er niks anders was) eindelijk op Bali aangekomen, in Lovina. Hier zou een heel mooi zwart strand zijn, maar het enige wat wij vonden was een grijs strand. Alsnog gezellig plaatsje, maar omdat er verder niet zo veel te doen was na 2 nachtjes verder naar Ubud. Ubud is de plek waar het boek Eten, Bidden, Beminnen ook naartoe gaat en waarvan wordt gezegd dat het het artistieke midden van Bali is. Ook zijn mijn daddy en mama daar 20 jaar geleden geweest en ook al zou het wel wat toeristischer zijn, we verwachtten wel wat moois. Jammer genoeg was het echt enorm toeristisch geworden en barste het van de souvenirshops en opdringerige mensen. Wij wilden graag een mountainbike tour doen, maar omdat deze te belachelijk duur was hebben we maar gewoon wat rondgelopen door de natuur. Verder zijn we naar het Monkey Forest geweest, wat gelukkig nog steeds erg leuk (en een beetje eng) was! Hierna een paar daagjes naar Kuta geweest, enorm toeristisch maar wel leuke mensen en lekker stappen en zonnen, dus hier hebben we ons weer even vermaakt!

28 maart vlogen we vanaf Denpassar (dichter bij Kuta), Bali, naar Singapore. Een heel ander land natuurlijk; heel erg gaaf! Het valt reuze mee hoe groot het is, we hebben in de paar daagjes daar maar 3 keer een taxi gepakt en de rest eigenlijk allemaal gelopen! Ook is het heel mooi om te zien (na afgelopen zomer in Manhattan te zijn geweest) dat ze hier ontzettend veel bomen midden in de stad hebben staan. Niet kleine parkjes, maar gewoon elke straat is groen (met daarboven enorme gebouwen)! We zijn in de Singapore Flyer geweest, het grootste reuzenrad ter wereld, van waaruit we ontzettend mooi uitzicht hadden. We zijn beide verliefd geworden op Marina Bay Sands, ook wel Skygarden, wat 3 reusachtige gebouwen met daarop een tuin in de vorm van een boot. Het is echt een schitterend gezicht, ook in het donker. Verder nog wat door Chinatown en Little India gelopen, maar dit was niet enorm interessant, wel leuk en weer lieve mensen. Wel waren er veel chinezen die veel te hard schreeuwen, wat mijn oren na al die Thaise mensen niet leuk vonden.

Na Singapore de trein gepakt richting Bekok, bij het Endau Rompin National Park in Maleisie. Bij de grens werden wij als toeristisch weer lekker gediscrimineerd doordat we extra lang moesten wachten en kaartjes moesten laten zien. Niet erg, wel raar, maar ja.. Toen we in Bekok uitstapten stonden we in de middle of nowhere en stonden grapjes te maken over de volgende trein die pas over een week vertrok. Gelukkig konden er toch wat mensen engels en die vertelden ons dat er nergens was om te slapen, omdat de meeste mensen vanuit Melaka een reis boeken naar het park. Erg handig, maar wij zijn nou eenmaal de mafkezen die zomaar ergens heen reizen omdat dat het dichts bij is. Maar we konden in de junglehutten slapen en de volgende dag een heerlijke jungletocht boeken, dus alles uiteindleijk nog geregeld. De tocht was echt schitterend, afgezien van de bloedzuigers die flink wat gegil teweeg brachten. Maar onze gids was een held en haalde ze allemaal weg! Lekker bebloede benen, een schitterende waterval om het af te wassen en daarna stortregens! Onze mobieltjes hebben dit niet overleefd, maar het was een avontuur! We moesten wel opschieten, omdat de rivier binnen no time steeg en we er anders niet meer langs konden! Ook hebben we nog sporen van echte wilde olifanten (en jammer genoeg niet van de tijgers) gezien!

Hierna door naar Melaka, wat een beetje tegen viel. Mooie kerk en Stadthuys van Hollands Zeelandse stenen gebouwd, maar verder was Chinatown te toeristisch en nog verder niet zo veel te doen. Omdat we hierna nog maar een weekje hadden, hebben we besloten nog 2 daagjes strand in Port Dickson te pakken, wat heerlijk bevalt. Gister hebben we vrienden gemaakt met een groep jongens uit Melaka en zijn heerlijk verbrand. Daarna moesten we bij mensen komen zitten die uit KL kwamen en op huwelijksreis waren met vrienden en ontzettend grappig waren. Erg leuk is ook dat we een paar woorden Indonesisch kunnen en die hier ook kunnen toepassen omdat veel Maleisisch hetzelfde is. 'Terima Kasih' is dan ook in beide talen 'bedankt'. Nog een pizza bij onze nieuwe, Oostenrijkse vriend gegeten en dan zijn we alweer bij vandaag. We hebben na vandaag (luilekker-stranddagje) nog 4 dagen in Kuala Lumpur, waar we alles eens uitgebreid gaan bekijken en onderzoeken, en daarna vliegen we vrijdagavond NAAR HUIS! We hebben allebei gemixte gevoelens; vinden het ontzettend jammer dat het over is, weten ook zeker dat er nog wat tranen komen als we thuis zijn omdat we terug willen, maar hebben tegelijkertijd ook enorm veel zin om lekker weer thuis te zijn bij alle lieve mensen! En daarna eindelijk te gaan studeren in Utrecht en Annie in Amsterdam!

Dus tot snel dames en heren, ik kijk ernaar uit jullie weer te knuffelen!!